இடர்சூழ்ந்தவாழ்வே இன்னும் வருக. என்னை விட்டகலாதே. நீ வரும்போதே நான் புதிது புதிதாகப் பிறக்கிறேன். இருளையும் பகலையும் இனம் காணுகின்றேன். மேலும் மேலும் எழவேண்டுமென்ற எண்ணம் என்னுள்ளே பெறுகிறது. துயரம் அழுவதற்காக வருவதில்லை எழுவதற்கென்று இப்போதுணர்கின்றேன். இன்னலிடை இருக்கும் போது இன்பமறிகின்றேன். போரிடும் எண்ணம் பிறக்கிறது ஊர்விட்டகலாது இருந்தவரை உலகம் இவ்வளவு விரிந்ததென்று விளங்கவில்லை. இடம்பெயர்ந்து செல்லச்செல்ல திசைகளும் நீண்டு செல்கிறது. இதுகாலவரை முட்டைக்குள்ளிருந்தேனென அறிகிறேன். உறவு நரம்புகளில் புதிய குருதி பாய்ந்து எவரெவரின் கோடியெல்லாம் எனக்கு […]

அம்மா செல்வி! அன்னைத் தமிழீன்ற ஆரணங்கே! அன்புநிறை எழில் மகளே! இம்மா நிலத்தின் இனிமைகள் துறந்து இன்னுயிர் தன்னை ஈய்ந்த ஏந்திழையே! கும்மி யடித்துக் குலவிடும் பொழுதுகளிற்; குன்றென நிமிர்ந்து குலம்காக்கப் புறப்பட்டவளே! தெம்மாங்கு பாடுமடி தேன்தமி ழீழம்! தென்றலே நின்புகழும் தேசமெங்கும் ஒலிக்கும்! பெற்றவர் உற்றவர் பேணிக் காத்தவர் பேரன்பு மிக்கநல் உடன் பிறந்தவர் சுற்றத்தவர் சொத்துக்கள் சுகமான வாழ்வு சூழ்ந் திலங்கு தூயநல்; தோழமைகள் கற்றவுயர் பாடங்கள் கல்விக் கூடங்கள் கவினுறு வாழ்வியற் பேறுகள் […]

விளையாட்டுத் துவக்குடனும் வீரத்துடிப்புடனும் எதிரியை அழிப்பதாய் அவர்கள் படை எடுக்கிறார்கள். வானத்தில் – ஏதும் கறுப்புக்களைக் கண்டு விட்டால் பொம்பர் வருவதாய் பதுங்கிச் சுடுகிறார்கள் ஒ………….. அந்தச் சிறுவர்கள். நாளை எதிரியைக் களத்திலாட இன்று ஒத்திகை செய்கிறார்கள். உனக்குத் தெரிகிறதா……..? அந்தச் சின்னக் கரங்களால் அடிமை எரிவதை, உனக்குத் தெரிகிறதா….? அந்தச் சின்னஞ்சிறு விழிகளுக்குள் ஒரு நாடு தெரிவதை. மா.மயிலன் (1993ம் ஆண்டு வரையப்பட்டது) தமிழீழம்.

உங்களுடன்……….. போகிறேன் களம் நோக்கி… சில வேளைகளில்… என் மூச்சுக்களும் சுட்டுப் பொசுக்கும் சிவந்த கண்களும் சிதறி வெடிக்கும் உடைகளும் என் இறுதி வார்த்தைகளும் உங்களுக்குக் கிடைக்காமல் போகலாம் ஆனால் நாளை… சுதந்திரத்தின் பிரசவிப்பில் உங்கள் முற்றத்தில் மலராய் நான் மலர்வேன். “தமிழரின் தாகம் தமிழீழத் தாயகம்”

மேஐர் அன்பரசன் – கறுப்பும் சிவப்புமாய் … அன்றை நாளில் எல்லோரையும் போல் அவனும் ஒரு-போராளி நோயாளி-எனக்கு..! மென்மையும் குறும்பும் அவனது கண்களின் கொடை! வீரமும் துணிவும் அவன் இலட்சியப்பாதை! தமிழும்-தன் நாடும்-அவன் உயிரின் மூச்சு! ஊா் தூங்கிப் போன- ஒர் நாளில் குருதி குடித்திருந்த கட்டுதுணியுடன்-எம் மருத்துவ மனை நுழைந்தான்………!!! கூடவே என் தோழனுமானான்! ஈராறு தடவைகள் வீரப்புண்கள் சுமந்தும் மீள உயிர்வாங்கி மீண்டவன் அவன்..! சுடலைக் குருவியும் துக்குறிகளும்-அவன் துணிவு கண்டு அஞ்சிப் போனது! […]

கறுப்புச் சிங்கமே! கைகளை நீட்டு குலுக்கிக் கொள்ளுவோம்! இருண்ட கண்டத்தில் விரிந்த மலரே! வாழ்த்துக்கள். இரும்புத்திரையை உடைத்தெழுந்த கதிரே! மேகங்களிடம் ‘முத்தங்களும்’ காற்றிடம் ‘மலர்ச்செண்டும்’ அனுப்பியுள்ளோம். பெற்றுக்கொள். ‘இதரைவாழைக்கன்றுகள்’ இரண்டை இனிவரும் கடலலைகளிடம் கொடுத்து விடுகின்றோம். கொடிமரத்துக்கருகில் பாத்தி கட்டி நாட்டிவிடு. அடிபெருகி எங்கள் அன்புக்குக் குலைதள்ளட்டும். நேற்றுவரை தென்னாபிரிக்கா என்றே உன்னை அழைத்தோம். இன்று ‘என் ஆபிரிக்கா’ என்றே இங்கே ஒவ்வொருவரும் உச்சரித்துக் கொள்கின்றோம். ‘வாஸ்கொடாமா’வுக்கு மட்டும்தான் நீ ‘நம்பிக்கைமுனை’யாக இருக்கவில்லை போராடும் எங்களுக்கும் அப்படித்தான் […]

வீரத்திருவே எங்கள் வேரின் தணலே விடியாத வாழ்வுக்கு வெளிச்சம் தந்த ஈகப்பெரு நதியே…. அகவை ஐம்பத்து ஒன்பது காணும் அணையாச் சுடரே அன்பின் உருவே அலையாய் கரையாய் நிலவாய் நீராய் நெருப்பாய் நீயே எங்களின் நிச்சயம்…. என்றென்றும் எங்களின் வழிகாட்டி ஒளிகாட்டி வரலாற்றின் திசைகாட்டி எல்லாம் நீயே எங்களின் தலைவனே…. பெருமைமிகு தோழனே பெறுதற்கரிய பெருமையே தலைநிமிரும் வீரத்தையும் ஈகத்தையும் தந்த பேரூற்றே…. தளபதியே எங்களின் தந்தையே எல்லாமுமான வல்லமையே நீ பிறந்த பின்னாலே நாங்கள் வீரம் […]

துயிலுமில்ல விதைப்போன்றின் பின்னர் வீடு திரும்பினேன் படுக்கை விரித்துவிழ சாமக்கோழி கூவிற்று. வித்துடல் தோளேற்றி நடந்ததால் வலித்தது தோளும் மனமும் தூக்கம் தொலைவாகிப்போனது. கவிதையொன்று எழுதலாம் எழுதலாம்தான் எப்படித் தொடங்குவது? எழுதிச்சென்று எக்கே முடிப்பது? பாட்டெழுதிப் பாட்டெழுதி நான்படும் துயர் யாரறிவார்? கூட்டுக்குள் கிடந்து குமைகிறது உயிர் பூ அள்ளிப்போட்டே புண்ணானது கைகள். நிதம் அழுதழுது நீர் வற்றிப்போனது விழிகள். கண்மலரும் காலை ஒவ்வொன்றும் வீரச்சாவுடன் தானே விடிகிறது. இமை மூடும்பொழுதும் இடிவிழுத்தித்தானே இருள்கிறது. நிலவு முகந்திருந்திய […]

இன்னும் எத்தனை காலம் தான் கண்ணீர் விடப் போகின்றீர்கள் இழந்தவைகளை எண்ணி இன்னும் எவ்வளவு நேரம் தான் கண்ணீர் சிந்தப் போகின்றீர்கள் உங்கள் தனியரின் கல்லறையின் முன்னாள் கல்லறைகள் கண்ணீர் விடுவதற்கல்ல கருத்தரிப்பதற்கே! ஒரு இருளின் யுகத்தை எரிப்பதற்க்காகத் தான் அவன் சூரியனாக்கி போனான் போராளி நடந்த சுவடுகளை தொட்டுப் பாருங்கள் சுள்ளென்று சுடும் அவன் விடுதலையின் தாகங்கள் ! அவன் உயிரின் ஆன்மா எதை நினைத்து உறங்கிப் போயிருக்கும் தனது தோளில் தாங்கும் சுதந்திர வேட்கையை […]

கார்கால மழையில் நனைகின்ற மலரே… கார்த்திகைப் பூவான எங்களின் உயிரே… காத்திருந்த உறவுகள் பூக்களைத்தான் பறிப்பார் கல்லறைக்குள்ளே – காவல் காத்திட்ட தெய்வங்கள் கண்களைத்தான் திறப்பார். தேகம் உருக்கி தேசம் காத்தவரே – இங்கு தேசம் உருக கல்லறைக்குள் துயில்பவரே இரத்தம் சிந்தி ஈழம் அமைத்தவரே – எம் இதயங்கள் தொழுகின்ற தெய்வங்களானவரே கார்த்திகை மாதம் மலர்களோடு வருகின்றோம் – உங்கள் வேர்களில் விழுந்து ஈர விழுதுகளாகின்றோம் ஆலயமணியொலிக்க எங்கள் ஆத்மாவில் தொழுகின்றோம் – உம்மை எம் […]

|| நெஞ்சில் சுடரும் நினைவுகள்… நாற் சுவரே உலகமென நம்பி நின்ற பெண்களைப் பார் உலகை எனப் பார்பிக்கச் செய்தவளே. பாரம் சுமக்கவல்ல படைத்தது. பெண்களை வீரத்தரசிகளாய் வீதியுலா வருவதற்கேயென உரக்கச் சொன்னவளே, மாலதி, நீயே வரலாற்றின் முதல்வரி. “ஈழம்” தவிர்ந்தெந்த இன்பமும் யாம் வேண்டாமென களத்தில் வீழ்கையில் கடைசியாய் நீ சொன்னாய், பூட்டுடைத்து விடுதலைக்காய் புறப்பட்ட மகளே – நீ காட்டிச் சென்ற தெவ்வழி கடைசி வரை நாமும் அவ்வழி! – சூரியப்புதல்வர்கள் 2003 லிருந்து […]

அரசில் அரங்கேறி அமர்ந்திருக்கும் அம்மணியே – உன் அறாயகத்தின் காலமிதா? அவலம் எம் தொடர்கதையா? ஆழக்கடல் வந்து – எம் ஈழக்கரை கொள்ள வாழும்வழியற்று வருந்துகிறாற் எங்களினம் – நீ மீளக்கிழம்புகிறாய் – எம் வாழ்வழிக்கும் போரிற்காய் உதவிக்கு அழைக்கிறாய் உலக நாடுகளை – எம் இதயத்தை கிழிப்பதற்கு இதுவும் உன் சதிவலையோ? தந்திரத்தால் புலியை வெல்ல பரப்புகிறாய் பொய் வதந்தி எந்திரமான இவ்வுலகி;ல் எடுபடுமா உன் வதந்தி உறங்கினான் தமிழன் என்று உன்நினைப்பு – அதனால் […]

|| ராஜதந்திர முச்சந்தியில் தீமூட்டியவன் தியாகச்சுடர் முருகதாசன் ராஜதந்திரமுச்சந்தியில் அவன் தீமூட்டி எரிந்தபொழுதில் பெரிதாக எதுவும் நடந்துவிடவில்லை. எரிந்து கருகிய அவனின் உடல் கடந்தே உலகசமாதானம் தன் நுனிநாக்கு உச்சரிப்புகளை சொல்லி சப்புக்கொட்டிநின்றது. தாய்நிலம் மீதான தணியாத தாகமும் பக்கத்து மனிதன்மீதான பற்றுதலால் அவன் பெருநெருப்பை மூட்டி அவிந்தபொழுதினில் நாகரீகபெருமான்கள் அவமானத்தீக்கோழிகளாய் ஜெனீவா மன்றத்துள் முகம்புதைத்துநின்றனர். $புதுமாத்தளன் கடந்து இனஅழிப்பு தொடர்கையில் எரிந்தபடி முருகதாசன் ‘நிறுத்தவேண்டும் உலகம் இதை’ என்றான். ஒருகால் முறிந்த கதிரை மட்டுமே அவனின் […]

மேஜர் கமல் (கவிதாஞ்சலி ) சாலவும் மலர்ந்தவுன் தாமரை முகந்தான் சாற்றிடும் பெயருக்குப் பொருத்த மானதே! சீலனாய்த் திகழ்ந்து சிறுபையன் முதலாய்ச் சிந்தை கவர்ந்தவெம் சிங்கார வீரனே! வேலவன்சால் அழகோனே! விழிகள் குளமாகிறதே வண்டலூர்க் கொடையே! வல்வை மகனே! கரும்புலி மில்லரொடு காவியமாய் ஆனவனே! கமலென்னும் பெயரிற் களம்பல கண்டவனே! அருமகன் நீயன்றோ? ‘அச்சன்’என ஆசையாய் அழைத்துனை வளர்த்தனரே ஆன்றுசால் ஈன்றோர் விரும்பியே படைபுகுந்தாய் வீரமிகு வரலாற்று வெற்றிநகர் வல்வையில் விளைந்தநல் முத்தன்றோ? கரும்பென இனித்தாய் காணும் […]

அலையே! ஞாயிறு அன்று ஒளியிழந்தது. அழகு தந்த அலை அன்று அவலம் தந்தது முத்து தந்த கடல் மூக்கைச் சிந்த வைத்தது. கடலே! உன்னை நம்பி வாழ்ந்த மக்கள் உயிர்பறித்ததேனோ? உணவு தந்தாய் உயர்வு தந்தாய் உணர்வும் தந்தாய் ஏன் இப்போது உயிர் பறித்தாய். மூன்று மடங்கில் நீ ஒரு மடங்கில் தானே நாம்? அதிலும் தமிழனுக்கு ஒருகிடங்குதானே! அதிலும் உனக்கென்ன விருப்போ? ஆடும் அலையே இதென்ன கோரத்தாண்டவம்? ஈவிரக்கம் இல்லாமல் உனை ரசித்த மக்கள் உலை […]

மாவீரத் தெய்வங்களே… ஈழ தேசத்தின் வரலாற்றில் உங்களுக்கோர் அழியா இடமுண்டு…. மழையை அடுத்த வானத்தில்தான் ஒரு தெருவிருக்கும்….. உங்களை அடுத்த தமிழீழத்தில்தான் நாளை விடுதாளி விருட்ச மாகும்! உங்கள் இறப்புகள் சாதாரணமானதல்ல…. ஓர் இனத்தின் இருப்பிற்காக தம்மை அழித்தவர்கள் நீங்கள்…. நீங்கள் அழிந்தாலும் உங்கள் அடையாளங்கள் என்றும் அழிவதில்லை…. ஆயிரமாயிரம் தனிமனித வராலாறுகளாய் உங்கள் வாழ்க்கை பேசப்படுகிறது…. நாளை ஈழ விடியலின் வெளிட்சம் எல்லோருக்கும் வேண்டும் என்று திசைகளை நீங்களே தீர்மானித்து உதிக்கிறீர்கள்…. மரணத்தை சுவாசிக்கும் மகத்துவம் […]

நினைவுகளை மட்டும் விட்டுச் சென்ற நினைவழியாப் போராளி பிரகாஸ் ! எழிலெனும் எழிமையான விடுதலை புலியே எங்கள் எண்ணங்களில் நிலைபெற்ற இனியவனே திருமலை மண்ணிலிருந்து புறப்பட்ட எரிமலையே தியாகப் பயணத்தின் வழியெல்லாம் தோழொடு தோழாய் வந்த அன்புத் தோழனே ! விடுதலையின் வேர் நாட்டி உலகின் திசையெங்கும் விழுதெறிந்து சென்றவனே நீயாற்றிய பணிகள் கண்டு நிமிர்ந்தோமே அன்று நாங்கள். அடிமை விலங்குடைய அன்னை மண் விடுதலையடைய உனை வருத்தி நீ சாதித்தவைகள் ஏராளம். சாவின் விளிம்பில் நின்றாலும் […]

|| என் செல்வமே உறங்கு.. உன் அண்ணன் இன்னும் சாகவில்லை… அன்புத்தங்கையே இசைப்பிரியாவே.. உன் உரிந்தமேனியைக் காட்டி உழுத்துப் போன உலகம் போர்க்குற்றம் பேச வந்திருக்கிறது.. கோபப்படாதே என் குலக்கொழுந்தே கொஞ்சம் கேள்..! என் இரத்தத்தின் இரத்தமே.. என் தமிழ் உதிரக்கொடியில் ஒட்டிப் பிறந்த ஒரேயொரு உறவே..! உன் மார்பகங்களை விலத்தி… பெண்குறியை மூடும் ஆடையை நீக்கி சிங்கள இராணுவப் பேய் முகர்ந்தபோது.. நீ பிணமாய்க்கிடந்தாய்… என் தங்கையே பிணத்தைப் புணரும் சிங்களப் பேய்களை இரத்தம் வழியும் […]

நாம் அணிவகுத்துள்ளோம்… நாம் தமிழ் ஈழப் படைவீரர்கள்! நாம் அணிவகுத்துள்ளோம் இழந்த எமது நாட்டை மீட்க எதிரி நமது நாட்டை வஞ்சகமாக அபகரித்துவிட்டான்! அதைக் கண்டு நாம் அஞ்சவில்லை! புயலெனச் சீறி இழந்த நாட்டை மீட்க நாம் அணிவகுத்துள்ளோம் நாம் தமிழ் ஈழப் படைவீரர்கள்! எமது படையணி கடக்க வேண்டியது நெருப்பாறென்பது எமக்குத் தெரியும் ஆனால்… அதைத் தாங்கக் கூடிய மக்கள் ஆதரவென்னும் கவசம் எம்மிடம் உண்டு! எதிரியின் ஆயுதமோ பலம் பொருந்தியது! எமது ஆத்ம பலமோ […]

நாங்கள் கரும்புலிகள்….! நெல்லியடியில் நெத்தியடியாய் நெடுநாள் சிங்களப் பகை நொருக்கி வீழ்ந்த அந்த நெடும் வீரன் மில்லர் வழியில்… தமிழராம் எம் தாகமாம் தமிழீழம் விடியும் வரை பிச்சை கேட்டு அடிமைகளாய் வாழப் போவதில்லை…! விடியலின் கனவோடு கந்தக மூச்செடுத்து சாவினில் வாழும் மறப் புலிகளாய் கரும்புலிகளாய் எம் தேச விடியலை சிதைக்க நினைக்கும் தடைகள் முடிப்போம். விடியற்  சூரியனை கூவி அழைத்து ஈழ வானில் சேர்த்து.. மின்னிடும் வான் தாரகைகளாய் நாமும் மிளிர்வோம். தலைவன் வழியில்.. […]

க‌ரும்புலிக‌ள்… ! பெற்ற‌ தாய் நாட்டையும் பேசும் த‌மிழ் மொழியையும் ப‌ற்றுட‌ன் ம‌தித்து ம‌ன‌தில் உறுதியும் கொள்கையும் கொண்டு க‌ட‌ற்புலியாக‌வும் க‌ள‌ப்புலியாக‌வும் சாத‌னை ப‌டைக்கும் க‌ரும்புலி வீர‌ரே! உமை நாம் வ‌ண‌ங்குகிறோம்… நேர‌ம் குறித்து வைத்து சாவைத் தோள்மீது தாங்கி ப‌ட்ட‌ ப‌க‌லிலும் கார் இருளிலும் எதிரியை சித‌ற‌டித்து வெந்து உட‌ல்க‌ருகி வெற்றிக‌ளை ஈட்டித‌ரும் வேங்கைய‌ல்ல‌வா நீங்க‌ள்… ம‌ண்மீது ப‌டையெடுத்த‌ மாற்றானின் முக‌ம் க‌ண்டு ப‌ல்லைக் க‌டித்துக்கொண்டு நெஞ்ச‌ம‌தில் வீர‌த்துட‌ன் மெய்த‌னிலே வெடிக்குண்டைச் சும‌ந்து வெடித்து சித‌றிய‌ […]

தமிழீழ தேசத்திற்காய் வெடித்துப்போகின்ற தேசப்புயல்கள்….!!! புனலிலும் அனலாய் கனன்றிடும் புனித மேனியர்…!!! புயலாய் காற்றிலும் சுழன்றிடும் புதுக்காவிய நாயகர்கள்…!!! தேகம் மீதிலே வெடிகளைச்சுமந்து -தமிழீழ தேசத்திற்காய் வெடித்துப்போகின்ற தேசப்புயல்கள்….!!! வெஞ்சின கரு வேங்கைகளே…!!! வெற்றியோடு திரும்பும் உங்கள் நாமம் மட்டுமே… வீழ்ச்சி கண்ட எம் தமிழின மானத்தை எழுச்சி கொள்ள வைத்திட… வீரத்தலைவனின் வழிகாட்டலில் – நெருப்பாய் எழுந்திட்ட எம் உயிர் அம்புகள்…!!! காலம் வைத்து விட்டு சென்ற பணியினைத்தொடர காலனுக்கே சவால் விட்டு  – தம் […]

எத்தனை ஷெல்கள் எல்லாம் தாக்கியே நின்ற போதும் எத்தனை தோட்டா ரவைகள் துளைத்திட வந்த போதும் எத்தனை விமானக் குண்டு பாய்ந்துமே வீழ்ந்த போதும் எத்தனை இரவு தன்னைப் பயத்துடன் கழித்த போதும் எத்தனை துன்பம் வந்து பசித்திட இருந்த போதும் நித்தமும் வறுமைக் கோட்டில் வாழ்ந்துமே வந்த போதும் இத்தனை அரக்கர் நின்றும் தப்பிய மக்கள் கூட்டம் செத்துமே மடியத் தானோ? சிதைந்துமே அழியத் தானோ? உறவினர் எங்கே? எங்கே? உற்றத்தார் சுற்றம் எங்கே? இருந்திட்ட […]

கடல்தின்ற சோகத்திலிருந்து மீளாதோர் முன்னே ஆரம்பமானது அரங்கேற்றமொன்று ஒப்பனையிட்ட கட்டியக்காரன் தருப்பாடியபடி சபைவந்துளான் கூத்தின் நாமம் ‘பேரிடர் உதவி” என்பதாய் எழுதி போர்க்கப்பலின் அணியத்தில் ஒட்டியுள்ளது. நங்கூரமிட்டகப்பலிருந்து குளிருக்குப் போர்வையும் கூடாரப் பொருட்களும் இறக்கப்படுகின்றன. இயல்பு மறைந்து இறக்கைக்கு வர்ணம் தீட்டி கூரிய கத்தி நகங்கள் தெரியா வண்ணம்காலிற் சப்பாத்துத் தரித்து பட்டாளமுகத்தைத் தற்காலிகமாக அப்பாவி முகமென்றாக்கி எங்கள் மலைமீதும் பனை மீதும்அழகிய வயல்மீதும் நதிக்கரை மீதும் வந்து இறங்குகின்றன வல்லுறுகளும் பருந்துகளும். மலர் வளையங்களுடன் இறக்கை […]

ஆழிக்கடல் பேரலையே நீ அந்நியனின் பிறப்பா? இல்லை தமிழினத்தை அழிக்கவென்றே எம் கடலில் குடிகொண்டிருந்தாயா? அழகாய் எம் மண்ணை நீ தொட்டு தொட்டு சென்றாய் எம் மண்மீது நீ கொண்ட காதலை நொடிக்கொரு முறையும் உணரவைப்பாய் நீ எம் மண்மீது காதல் கொண்டது எம் இனத்தையும் விடுதலை இலட்சியத்தையும் அழிப்பதற்கா? உன் ஒரு நொடி கோபத்தால் எத்தனை ஆயிரம் உயிர்கள் காலத்தால் அழியா சொத்துக்கள். இன்று அத்தனையும் எங்கே? அம்மா அம்மா என்று உனை நம்பி பல […]

பகைவனே ! படுக்கையை தட்டிப் பார்த்துவிட்டுத் தூங்கு கட்டிலுக்குக் கீழே கரும்புலி இருப்பான். 2.8.1994 அன்று, என்றும் போல் அன்றும், கதிரோன் எழுவான் திசையில் எழுந்தான். படுவான் கரையில் விழுந்தான். இரவு நகர்ந்தது, தாயகத்தை தலைமுதல் கால்வரை போர்த்திவிட , அதிகாலை ஆரம்பமானது. ” பலாலி ” நீண்டகாலம் தமிழனின் பாதம் ப.டியாத நிலம். சிங்களப்பாட்டுக் கேட்டு சினந்திருக்கும் மரங்கள். வீசும் காற்றில் கூட அந்நியச் நெடி செம்பாட்டு மண். பூமிபுத்திரர்களின் வருகைக்காக காத்திருந்தது. பகைவனின் படைத்தளத்தில் […]

கண்ணிற்கு இமைபோல – எம் மண்காத்த மாவீரர் கரம் தனை நான் இழக்க – எனை தோழ் சுமந்த தோழன் இவன் மீண்டும் களமாடச் சென்றவனை கல்லறையில் தரிசிக்கின்றேன் நண்பா நீ இலையுதிர் காலத்து சருகாய் அல்ல உயர் இலட்சியத்திற்காய் வீழ்ந்த வித்து இன்றே முளைவிடு ஈழ மண்ணிற்காய் தாய் மடியில் தவழ்ந்தவன் – தமிழ் தாய் மடியில் துயில்கின்றான் – அன்னை அள்ளி வைக்கும் மலர்க்கொத்தில் அவன் வதனம் காணுகின்றாள் தாய் அணைப்பு புரிந்து உள்ளே […]

நீங்கள் களத்தில் மடியும் கடைசி நேரத்தில் என்ன நினைத்தீர்கள் ? அந்த நினைவைச் சுமக்கின்றோம். அதனை நிச்சயம் முடிக்கின்றோம், நீங்கள் புதைந்த இடத்தில் புல்லா முளைக்கிறது? இல்லையே! போராடும் எங்களுக்கு புதுவீரமல்லவா பிறக்கிறது நம்புங்கள் தமிழீழம் நாளை பிறக்கும். “புலிகளின் தாகம் தமிழீழத் தாயகம்”

எங்கள் தேசம் செந்தணலாய் எரிகிறது! என்றும் போலவே இரத்தமும் கண்ணீரும். எரிமலையாக குமுறும் எங்களின் நெஞ்சங்கள் இனி, புதிய விடுதலைக்கு பூபாளம் பாடும் கொடிய எதிரியின் கொட்டங்கள் அடங்கிட – எங்கள் தேசமே பொங்கி எழும்! சத்தமின்றியே – நிதமும் செத்துமடிகின்ற வீர விழுதுகள் ‘விடுதலை வேரை’ விசாலாமாக்கும் ! காவியனாயகர்களின் கல்லறைகள் சுதந்திரத்தை ஒலிக்கும்! இது எங்கள் தேசத்து நிஜங்களே! – முல்லைதரன். “தமிழரின் தாகம் தமிழீழத் தாயகம்”